Logeerbeer

29 sep 2010, 21:06

Wie kent hem niet, de logeerbeer . In menig kleuterklasje een fel begeerd item. Bij de ene juf heet ie Bas, bij de andere Ben, bij juf Wil heet hij Boris. En dit weekend kwam Boris bij ons logeren. En dat hebben we geweten.

Wild zwaaiend kwam Arjen afgelopen vrijdag uit school, van verre riep hij al:"mama ik heb Boris". Immer enthousiaste moeder als ik ben roep ik Boris een warm welkom toe.

Stap een van traject Boris was de fietstocht naar huis. In eerste instantie moest Boris natuurlijk bij Arjen op de fiets . Helaas voor Arjen vond ik dat toch echt niet goed, omdat ik niet zat te wachten op een zoon en een beer in het gips. En dus moest Boris bij mama en Christoph op de fiets. Christoph blij, want die mocht Boris op schoot houden. Je kunt zo'n bekende beer toch moeilijk in je fietstassen stoppen. Gelukkig voor Boris hield Christoph hem goed vast en kwam hij heelhuids thuis.

Vervolgens moest er gegeten worden en ook voor Boris werd een bordje bijgezet . Boris kreeg van Arjen ook de speciale berenbeker, wat hij is per slot van rekening een beer, moet het ventje gedacht hebben. (Arjen hoeft dit bekertje zelf nooit, omdat er maar weinig drinken in kan, onze zoon is een zuipschuit).

Ook Christoph toonde zich een goede gastheer. Boris kreeg van hem stukje brood toegestopt en mocht ook delen in Christophs melk. De smeerworst van het brood zat Boris rond de lippen en het liedje van die twee beren kreeg een heel andere betekenis.

Daarna gingen Arjen en ik in de tuin werken en Boris moest helpen met de grasmaaier. Boris bleek een vlijtige beer en de tuin was zo weer aan kant. Omdat Arjen vervolgens een vriendje over de vloer kreeg werd Boris even op de bank geparkeerd. Maar er werd wel voor entertainment gezorgd, want vanuit onze knuffelmand werden wat andere beren opgegraven, die gezamenlijk met Boris op de bank plaats mochten nemen. Dat werd een gezellig theekransje onder leiding van Christoph die de beren van hun natje en droogje voorzag.

Maar toen kwam het moment dat we naar bed moesten gaan en bij wie moest Boris nou slapen. Zowel Arjen als Christoph eiste het gezelschap van Boris op, wat nu?

Hier gold het recht van de degene die zich verbaal het beste kan uitdrukken. Algauw werd de knoop doorgehakt en Arjen kreeg Boris en Christoph kreeg Bob. (Bob ligt al jaren verwaarloosd in de knuffelmand, maar was nu opeens weer persona grata, of beer grata, wat u wilt)

Ik had dus nu niet een logeerbeer, maar twee beren . Want de rest van het weekend sleepte Christoph ook overal zijn beer mee naar toe. En in het kader van de gelijke behandeling moest ook deze beer mee naar het winkelcentrum. Ook deze beer moest bij ons aan tafel eten en ook deze beer moest een jas aan. Allemaal net als Boris de logeerbeer.

Leuk hoor zo'n logeerbeer, maar ik kwam ogen tekort om mijn zonen en hun logees in de gaten te houden.
Gelukkig is het spektakel maandag ook acuut geeindigd. Boris moest terug naar juf Wil en Christoph verloor ook direct weer alle intresse in Bob.

Bob ligt al dagen in een hoekje onder een plant, die verhuist dus binnenkort weer naar de knuffelbeestenmand. Sorry Bob, het was leuk zolang het duurde...wellicht komt Boris nog eens, dan mag jij ook weer uit de mand.