Behalve moeder van mijn drie draken/droppies, ben ik ook een
soort surrogaatmoeder voor 24 stuiterende hormoonballetjes. Voor wie niet zo
goed op de hoogte is van mijn ‘ins and outs’, behalve moeder ben ik ook nog
eens docent geschiedenis. Ik ben een historica, of een hysterica, dat ligt er
maar net aan op welk moment van de dag je mij tegenkomt of aan welke leerling
je het vraagt. Ik ben in de bevoorrechte positie dat ik ‘onze toekomst’ het
verleden mag bijbrengen. En dit jaar heb
ik het grote genoegen mentor te zijn van
3HE, ook wel bekend als 3 HAVO klas E. Werkelijk een geweldig stel, heerlijk,
ik kan er iedere dag weer van genieten als zij voor mijn neus zitten. Er valt
geen les aan te geven, maar ooo wat zijn ze gezellig!
Ondanks het feit dat er geen les aan te geven valt,
onthouden ze wel alles wat je zegt. Zo mocht ik onlangs proberen om de Great
Depression van 1929 uit te leggen en daarmee het verband te leggen naar de
opkomst van Hitler en zijn NSDAP. (voor de geinteresseerden onder u, ik geef
ook prive colleges).
En als je dit goed wilt doen dan start je natuurlijk met het
uitleggen van de historische datum 24
oktober, en dat is me een heuse historische datum, het lijkt wel of alles
zich concentreert rondom die datum. Ik noem slechts een paar voorbeelden: 2005 Rosa
Parks (weigert als zwarte vrouw om op te staan in de bus V.S. jaren ’60) overleden,
2003 de Concorde maakt zijn laatste vlucht, 1973 einde van de Jom Kippoer
oorlog, 1945 oprichting van de Verenigde Naties, 1931 Al Capone veroordeeld, 1929
Zwarte donderdag, beurscrash New York, 1917 start van de Oktoberrevolutie in
Rusland, 1632 geboorte van Antonie van Leeuwenhoek (groot Nederlands
wetenschapper 17e eeuw), 1648 de Vrede van Munster wordt getekend en
de 80-jarige oorlog komt ten einde en last but zeker niet least, 1979 –
geboorte van ondergetekende.
Het ging mij in deze les om de beurskrach in New York, maar
ik kon het uiteraard niet nalaten om even terloops te vermelden dat ook ik op
deze historische dag ter wereld kwam. Dit was een gouden ingeving, want ik bood
de leerlingen gelijk een fantastische kapstok om informatie aan op te hangen:
de verjaardag van Mevr. Rousse is de dag van Zwarte Donderdag/beurskrach New
York 1929. Dit konden ze zo prima onthouden. Mijn doel was bereikt, op de
overhoring wisten ze mij allemaal feilloos deze datum te noemen. Mission
accomplished, docent tevreden.
Ze hebben het zelfs zo goed onthouden dat ze gisteren
probeerden misbruik van deze kennis te maken. Afgelopen gisteren was het
namelijk 23 oktober en een aantal van mijn schatjes hadden de euvele moed gehad
om 10 minuten te laat in mijn les te verschijnen. Daar zijn uiteraard
consequenties aan verbonden. Die consequenties kunnen varieren van lijfstraffen
a la Balthasar Gerards (voor de liefhebber, zie voetnoot 1) ) tot de verloren tijd in
je eigen tijd in komen halen. Dit keer koos ik voor het laatste. Betreffend
vijftal mocht na de les (zij waren uit en ik wist dat, gna gna) het gemiste uur
inhalen. Om half drie sjokten zij heel wat bedeesder dan een uur eerder mijn
lokaal binnen, namen plaats en begonnen onmiddellijk te werken. Helemaal in
orde, tot op een gegeven moment de enige heer in het gezelschap zich realiseert
dat het 23 oktober is en dat ik morgen ga verjaren. Met zoetgevooisde stem
trekt hij mijn aandacht: ‘Mevrouw, mogen wij niet gaan, u bent immers morgen
jarig en hebt vast ook nog wel meer te doen dan hier met ons te zitten?’ Dat is
waar en kan ik niet ontkennen, maar ik doe net alsof ik alle tijd heb en graag
in mijn vrije tijd extra aandacht aan hun besteed. ‘Ja mevrouw’, mengt zich een
van de vier meiden in het gesprek, ‘u moet vast nog taart bakken enzo, want er
komen vast veel mensen.’ ‘Als u ons nou laat gaan, dan kunt u ook lekker naar
huis en dan beloven wij dat we de volgende keer op tijd komen,’ belooft nummer
drie. ‘Ja en we zullen ook hard werken,’ voegt haar buurvrouw er aan toe.
Nu is het hek van de dam en het gesprek komt op gang. (Geeft
ook eigenlijk niet, ze hebben echt goed gewerkt nu, maar het is leuk ze nog
even te laten smeken). Ze willen echt graag naar huis nu, de heer in het
gezelschap moet zelfs naar de kapper, toegegeven dat is ook geen overbodige
luxe. Ze zetten alle zeilen bij en nu
begint de vleierij pas echt. ‘Mevrouw, hoe oud wordt u eigenlijk?’ ‘Nee, je
moet vragen, hoe jong wordt u!’ Mijn standaard antwoord op die vraag luidt al
jaren: ‘25’. Maar 3HAVO is ook niet gek en kan aan mij ook wel zien dat dat een
leugen is, ze gaan gokken. De eerste gokt veel te hoog en wordt op een boze
blik van mij getrakteerd. Vervolgens gaan ze associeren: ‘hoe oud is uw oudste kindje
ook alweer?’ ‘6 en een half?’ ‘En hoe oud was u toen u moeder werd?’ ’26?’
‘Nou dan bent u nu waarschijnlijk 32 en wordt u 33, is hun
conclusie.’ Helemaal juist, ik hoef me in ieder geval geen zorgen te maken over
hun wiskunde.
Maar dan komt het, de enige man in het gezelschap laat zien
dat hij in de leer is geweest bij zijn oudere broers: ‘Mevrouw, u ziet er geen
dag ouder uit dan 28! Ik meen het! Mag ik nu naar de kapper?’
Ja ja, hij meent het. Lachend stuur ik het stel huiswaarts.
Maar o wee als morgen blijkt dat hij niet naar de kapper is
geweest en mij alleen maar heeft lopen vleien om weg te komen, dan pas ik
alsnog die lijfstraffen toe!
1)
Als eerst wordt hij opgesloten en met roeden geslagen,
de pijn is verschrikkelijk en hij bloedt enorm. Maar hij spreekt niet. Dan
hangen de beulen hem aan een balk, met aan iedere grote teen een zwaar gewicht,
zo laten ze hem een poosje hangen. Uren gaan voorbij,maar hij spreekt niet.
Vervolgens wordt hij van de balk los gemaakt en worden hem kleine schoenen van
hondenleer aangetrokken. De schoentjes worden natgemaakt en ze zetten hem voor
een heet vuur in de toren. Het leer wordt warm en krimpt om zijn voeten in
elkaar. Het schroeit en lijkt alsof zijn voeten langzaam worden afgekneld. Maar
hij spreekt niet. Ze komen met brandende toortsen en houden die onder zijn
oksels, steken naalden en spijkers onder zijn nagels, maar hij zegt niets. Tot
slot wordt zelfs de beul uit Utrecht erbij gehaald, maar Balthasar spreekt
niet.
Op 13 juli wordt zijn vonnis uitgesproken, uiteraard
de doodstraf, maar wel op zo’n gruwelijke wijze dat het een les voor velen moet
zijn.
Op 14 juli 1584, 4 dagen na de moord op de Prins van
Oranje, wordt Baltasar op de markt gevierendeeld, nadat men eerst de
rechterhand, waarmee hij zijn daad heeft begaan wordt afgebrand. Na het
vierendelen worden zijn lichaamsdelen aan de verschillende poorten van Delft
gehangen als waarschuwing voor een ieder met dergelijke plannen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten