'Klei'leuk

Kleileuk? Dat is niet goed, dat moet ‘kei’leuk zijn. Nee hoor echt niet, dit is een geheel nieuw woord dat ik ga insturen naar de Dikke Van Dale, alvast als het woord van 2013. Het is bedacht door een van mijn leerlingen uit mijn examenklasje 4 VMBO.

Het is de laatste week voor de vakantie, ik ben met mijn klassen in een afrondende fase. Na de vakantie start ik bij alle klassen een nieuw hoofdstuk. De ervaring leert dat als ik voor de vakantie start met iets nieuws (alhoewel nieuws, ik geef geschiedenis, daar is nooit iets ‘nieuws’ bij, maar goed… ) ik niet moet verwachten dat ze na de vakantie hoe lang of kort ook nog weten waar ik het over gehad heb. Zodoende heb ik op deze lesdag geprobeerd om voor al mijn klassen op een of andere manier de geleerde stof te herhalen. Ik heb dus het eerste uur een film gekeken over het kerstbestand van 1914, het tweede uur nog even een repetitie gegeven (‘u bent echt gemeen mevrouw’, ‘kunnen we het niet uitstellen tot na de vakantie?’ ‘Nee om dezelfde reden als dat ik nu niet met een nieuw hoofdstuk begin.’)

Vanmiddag kijk ik met 2HV nog een aflevering van de ‘Gouden Eeuw’ van Zapp (aanrader). Maar wat doe ik met 4VMBO? Dit is mijn examenklas en ik heb ze iedere dag 1,5 uur aan een stuk. De afgelopen weken stonden in het teken van historische films voor hun SE4 (schoolexamen), dus om nou met hen een film te gaan kijken is niet echt interessant. Ze zullen het zelf best leuk vinden, maar ik vind het weinig zinvol.

Ik besluit om een circuitje op te zetten van verschillende onderdelen waarin we de behandelde stof maar vast eens gaan herhalen met de hoop dat ze zich vast enigszins voorbereiden op het examen in mei. Wie wat bewaard, die heeft wat en zodoende heb ik al gauw drie onderdelen voor mijn circuit klaar. Een begrippenschema, leerlingen trekken blind een viertal begrippen en moeten het al dan niet aanwezige verband tussen deze begrippen uitleggen. Een zeer zinvolle oefening.

Ten tweede: The Wall of fame/shame, alle belangrijke personen van de 20^ste eeuw, zoek de naam, foto en gebeurtenis bij elkaar en plaats ze in de tijd. Wederom kennis die voor het CE (centraal examen) onontbeerlijk is.

Nummer drie: Een mysterie; wie vermoordde Jan Bakens, een moordspel dat zich afspeelt begin 20^ste eeuw. Om het op te kunnen lossen is een goede kennis van de Verzuiling vereist. En tot slot verzin ik er nog een creatieve opdracht bij. Per slot van rekening heb ik een PABOverleden en dat is af en toe (vaak zelfs) al bijzonder nuttig gebleken.

De opdracht luidt als volgt: Stel je bent een kunstenaar aan het einde van de Eerste Wereldoorlog, je woont in Duitsland of Frankrijk en je krijgt de opdracht om een standbeeld te maken dat herinnert aan de oorlog. Hoe ziet het eruit? Leerlingen moeten nu dus hun kennis over het eind van WOI gebruiken, hoe verliep die oorlog, wie won, wie verloor, wat zullen de gevoelens van de mensen zijn geweest, etc.

Het circuit loopt als een trein, er wordt echt heel goed gewerkt bij alle vier de onderdelen en ik loop de benen uit mijn lijf om bij iedereen mee te luisteren en hun kennis weer te reactiveren. Trots als een pauw ben ik als een knul (tijdens de les een meestal nonchalant en ongeinteresseerd) een mond kleit, met daarbij een uitgestoken tong. ‘Kijk mevrouw,’zegt hij, ‘dit standbeeld komt aan de Franse kant van de grens, een soort nahnah, ‘sliep uit’ teken richting Duitsland, maar over 20 jaar komt Hitler en die keert het standbeeld om richting Frankrijk.’ Ik ben helemaal in de gloria, hij heeft het helemaal begrepen!

En dan gebeurt het. Halverwege de les komt mijn mannelijke sectiecollega binnen. Hij is blijkbaar al wel wat van mij gewend, ik zie hem rondkijken door het lokaal en hij zegt: ‘Ah, is je PABOverleden weer naar boven gekomen? Ben je nou echt aan het kleien?!’ Ik wil me al uitgebreid gaan verdedigen en hem laten inzien wat een onwijs zinnige les dit is, maar het is niet nodig.  Mijn immer enthousiaste leerling roept al naar hem: ‘He meneer, we leren er echt iets van! Dit is echt keileuk hoor, nee dit is echt ‘klei’leuk!!!

Hier heb ik niets meer aan toe te voegen, mijn les is ‘klei’leuk!