Het is vakantie (voor de kinderen dan, hè) en om mij te
ontlasten is Frank zijn moeder, ook wel bekend als mijn schoonmoeder, niet te
beroerd om af en toe een kleinkind te logeren te krijgen. Tot dusver ging
meestal alleen Arjen uit logeren, want de laatste keer dat we het met Christoph
probeerden kon ik hem halverwege de avond komen halen omdat hij zich ‘niet
lekker voelde’. Wat overigens over was op het moment dat we in de auto naar
huis zaten…maar dat terzijde.
Maar goed vorige week is Arjen twee dagen bij oma geweest
en deze week was Christoph aan de beurt. Het logeren is altijd een hele
gebeurtenis, want bij oma mag je zelf kiezen wat er gegeten wordt. Arjen had
zijn menu al klaar en toen Christoph belde mocht ook hij zijn wensen kenbaar
maken. Frank is inmiddels ook begonnen aan zijn wensenlijstje wat betreft eten,
maar als je dat voorkeuzemenu bekijkt dan mag hij wel een week uit logeren
gaan, want hij heeft alles opgeschreven ‘wat zijn moeder thuis altijd maakte’
en wat hij dus al bijna 14 jaar moet ontberen sinds hij met mij getrouwd is. Ik
noem bijvoorbeeld; bruine bonen met sla en aardappels, jachtschotel, ratjetoe,
een lekker visje…hij komt hier blijkbaar een hoop tekort.
Zelfs de toetjes blijken bij oma beter, want toen Arjen
terugkeerde van de logeerpartij merkte hij tegen mij op dat ik een keer de pap moest
kopen die oma had. Vanilleyoghurt. Door Yfke verbastert tot ‘familie’yoghurt. ‘Ja
mama, dat is echt heel erg lekker! Die had oma de vorige keer dat ik er was
ook!’
Dus, goede moeder als ik probeer te zijn, koop ik tijdens
mijn eerste bezoekje aan supermarkt een pak Optimel vanilleyoghurt (0% vet en
geen suiker, want dat mag niet van Sonja Bakker). ’s Avonds, na de ongetwijfeld
minder smakelijke maaltijd dan de heren gewend zijn van oma te krijgen, serveer
ik vol trots het toetje: vanilleyoghurt. ‘Mama, dat is niet de goede, oma heeft
vanilleyoghurt van Den Eelder. Daar zie je zwarte spikkeltjes in en dat zijn
volgens oma restjes van het vanillestokje en daarom smaakt het zo goed.’ ‘Tja
jongen, ze hadden bij de Nettorama alleen deze en het huismerk, dus ik heb deze
van Optimel meegenomen, want die mogen papa en mama ook van Sonja, proef nou
eerst maar,’ is mijn respons aan mijn tienerzoon. Ik proef zelf een duidelijke
vanillesmaak en beoordeel deze pap als prima, maar volgens de beide heren is
dit niet te vergelijken, die van oma is echt lekkerder. Tja helaas niets aan te
doen. Den Eelder is in Gorinchem niet te verkrijgen.
Het tegendeel blijkt waar! Door samenloop van
omstandigheden deed ik gisteren geen boodschappen bij ons in Oost, maar kwam
het beter uit om even in het Piazza de boodschappen te halen. Met alledrie loop
ik door de Jumbo en bij het passeren van de zuivelafdeling hoor ik een
vreugdekreet van Arjen. ‘Kijk, mama, hier hebben ze hem wel, Den Eelder
vanilleyoghurt, net als die van oma!’ ‘Ja’, valt Christoph hem bij, ‘deze heeft
die zwarte spikkeltjes, daarom is hij extra lekker.’ Ook Christoph blijkt al
gehersenspoeld door oma. ‘Ja lekker, Den Eelder familiepap,’ piept Yfke er
bovenuit. Wat ronduit belachelijk is, want Yf is nog niet wezen logeren…dus die
heeft het verschil nog niet aan den lijve ondervonden…Zonder dat ik er iets
over te zeggen heb, belandt het pak pap in mijn winkelwagentje.
Diezelfde avond laat kom ik terug van een bezoekje aan
vriendinnen en tref ik in de gootsteen vier lege papschaaltjes aan. Even gluren
in de koelkast bevestigd mijn vermoeden; pa heeft met zijn zonen en dochter
lekker geslobberd van een bakje Den Eelder vanilleyoghurt terwijl ik weg was en
erger nog, de Optimelpap was nog niet eens op! Zomaar een nieuw pak aangebroken
en met zijn allen zitten smikkelen. Yfke zat er dus niet ver naast met haar ‘familiepap’.
Misschien moet ik ze allemaal maar een weekje bij oma in
de kost doen, dan heb ik echt vakantie en zij een lekker toetje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten